«Άνδρας: 1.πρόσωπο αρσενικού φύλου, κατ' αντιδιαστολή προς τη γυναίκα, 2.ο αρσενικού φύλου ενήλικος, κατ αντιδιαστολή προς το παιδί και τον έφηβο 3.ο σύζυγος 4.αυτός που εναρμονίζεται με τα κοινωνικά στερεότυπα για την αρσενική συμπεριφορά και στάση ζωής 5.πρόσωπο αρσενικού φύλου που έχει αναδειχθεί, που έχει ξεχωρίσει» αυτά συνοδεύουν το λήμμα <άνδρας> στο λεξικό του λατρεμένου και μέγιστου Γ. Μπαμπινιώτη.
«Ένας Άντρας» ήταν και ο τίτλος του ομόνυμου βιβλίου της μεγάλης Οριάνα Φαλάτσι που γράφτηκε για τον ήρωα Αλέκο Παναγούλη... και που στο άκουσμα του τίτλου του παρόντος η φίλη μου Μαρία έπαθε ένα σοκ και έκανε λόγο περί μεγίστης ιεροσυλίας εκ μέρους μου... δίκιο είχε...
Το κείμενο αυτό θα απασχοληθεί με την τέταρτη επεξήγηση που δίνει ο γλωσσολόγος Μπαμπινιώτης. Θέμα, λοιπόν, θα αποτελέσει «εκείνος που εναρμονίζεται με τα κοινωνικά στερεότυπα για την αρσενική συμπεριφορά και στάση ζωής»... θα δούμε τι κάνει ή μάλλον τι δεν κάνει ένας άντρας. Ποια είναι η στάση που ξεχωρίζει έναν άντρα από ένα αγόρι (στην καλύτερη περίπτωση).
Ένας άντρας λοιπόν δεν μιλάει πολύ. Δεν τάζει. Δεν δημιουργεί εικόνες μέλλοντος σε ένα αβέβαιο παρόν. Ο άντρας ο σωστός ο κλασικός απλά βεβαιώνεται για τη γυναίκα που είναι δίπλα του και στα ξαφνικά της κάνει την πρόταση μέλλοντος που θα εξυπηρετήσει τα όνειρα που έκανε εκείνος για τους δυο τους.
Ο άντρας δεν προσβάλει. Αντίθετα σέβεται. Σέβεται τη γυναίκα που έχει δίπλα του. Δεν την προσβάλει, δεν την μειώνει και σίγουρα δεν της κάνει βελτιωτικές προτάσεις. Αντιθέτως χαίρεται για κείνη και καμαρώνει που είναι δίπλα του. Την θέλει όπως είναι. Όπως τη γνώρισε. Κι αν θεωρεί ότι εκείνη θα πρέπει να βελτιώσει κομμάτια της φροντίζει να της το πει με τρόπο που δεν θα την στενοχωρήσει.
Ένας άντρας έχει τη γυναίκα ψηλά. Γουστάρει που έχει ένα σταθερό πρόσωπο στη ζωή του. Γιατί ένας άντρας σιχαίνεται τα παιχνίδια. Ένας άντρας θέλει να έχει τη γυναίκα σημείο αναφοράς. Για κείνον η γυναίκα είναι το δεδομένο του. Γι αυτό φροντίζει να μην την χάσει. Γιατί το κλασικό αρσενικό ξέρει, ότι το δεδομένο μπορεί πολύ εύκολα να γίνει ζητούμενο.
Το κλασικό αρσενικό δεν ξεσπάει στην γυναίκα που έχει δίπλα του. Την «χρησιμοποιεί» ως λύση στα προβλήματά του. Την έχει όαση και όχι μέρος του προβλήματος του. Το κλασικό αρσενικό ξεχνάει το προβληματικό μέρος όταν την παίρνει αγκαλιά. Όταν την έχει στην αγκαλιά του. Γιατί η αγκαλιά της είναι η απάντηση σε όλα. Η γυναίκα τον αποφορτίζει.
Ένας άντρας προστατεύει το θηλυκό. Το φροντίζει. Ένας άντρας είναι εκεί. Ξέρει πότε να στάθει και κυρίως πως να σταθεί δίπλα στην σύντροφό του. Δεν της χαρίζει ανασφάλεια. Γιατί εκείνη είναι η ελευθερία του. Το να είναι μαζί της συνεπάγεται ελευθερία και όχι κατοχή.
Ένα αυθεντικό αρσενικό εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να είναι μαζί με τη σύντροφό του. Όσο πνιγμένος κι αν είναι. Όσο στριμωγμένα κι αν είναι τα πράγματα. Το χει ανάγκη αυτό. Να βρεθεί με τον άνθρωπο που τον καταλαβαίνει και έχει τη δύναμη να τον αποφορτίσει.
Ένα αρσενικό στέλνει λουλούδια ή προσφέρει ένα λουλούδι οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας. Έτσι. Για να θυμίσει. Χωρίς να πει τίποτα. Απλά της το προσφέρει. Επειδή είναι απλά Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη... δεν έχει σημασία.
Ένας άντρας κυνηγάει αυτό για το οποίο είναι σίγουρος. Δεν μετανιώνει. Κι αν στην πορεία διαπιστώσει ότι έκανε λάθος το λύνει. Δεν εξαφανίζεται. Γιατί οφείλει να πει δυο λόγια. Γιατί ξέρει ότι το να φεύγει αφήνοντας την γυναίκα με ερωτηματικά είναι απάνθρωπο. Το λέει και εξακολουθεί να είναι κύριος.
Ένα αρσενικό δεν αφήνει ποτέ τη γυναίκα να πληρώνει. Ακόμα κι αν αυτή επιμένει. Ακόμα κι αν του κάνει σκηνή. Εκείνος απλά δεν την αφήνει. Γιατί έτσι είναι. Γιατί κάποια πράγματα ο άντρας ο σωστός τα διατηρεί.
Ένας άντρας φροντίζει να είναι διαρκώς δίπλα στη γυναίκα του. Γιατί έτσι την αποκαλεί. Χωρίς να της το λέει συχνά. Της το δείχνει. Δεν το φοβάται. Αντιθέτως το επιδιώκει. Την αγαπάει. Είναι εκεί για να την φροντίζει. Να της δίνει πράγματα. Ένας κλασικός άντρας έχει πάντα τον ρόλο του δασκάλου. Αρέσκεται στη σκέψη να βλέπει τη γυναίκα δίπλα του να προοδεύει. Να κάνει πράγματα μέσα από την ελευθερία που της παρέχει η σχέση μαζί του.
Αυτός είναι φίλη μου ο κλασικός άντρας. Ο άντρας που θέλει δίπλα του μια γυναίκα. Μια γυναίκα που να ξέρει να λέει αλήθεια. Να ξέρει να είναι δεδομένη για κείνον όπως και αυτός για αυτήν. Και αυτή είναι η συμπεριφορά που τον διαχωρίζει από το σωρό. Μπορεί να σου ακούγεται ουτοπία με αυτά που κυκλοφορούν εκεί έξω. Σου λέω όμως ότι δεν είναι. Ήμουν αφάνταστα τυχερή να με μεγαλώσουν δύο τέτοιοι άντρες. Και σε πείσμα όλων δεν θα πάψω να πιστεύω στην ύπαρξη τους. Όσον αφορά στους άλλους... τους ντεμέκ άντρες αυτούς που ξεχωρίζουν από τα γεννητικά τους όργανα... ε... ας βολευτούν με τις εκπτώσεις...
«Ένας Άντρας» ήταν και ο τίτλος του ομόνυμου βιβλίου της μεγάλης Οριάνα Φαλάτσι που γράφτηκε για τον ήρωα Αλέκο Παναγούλη... και που στο άκουσμα του τίτλου του παρόντος η φίλη μου Μαρία έπαθε ένα σοκ και έκανε λόγο περί μεγίστης ιεροσυλίας εκ μέρους μου... δίκιο είχε...
Το κείμενο αυτό θα απασχοληθεί με την τέταρτη επεξήγηση που δίνει ο γλωσσολόγος Μπαμπινιώτης. Θέμα, λοιπόν, θα αποτελέσει «εκείνος που εναρμονίζεται με τα κοινωνικά στερεότυπα για την αρσενική συμπεριφορά και στάση ζωής»... θα δούμε τι κάνει ή μάλλον τι δεν κάνει ένας άντρας. Ποια είναι η στάση που ξεχωρίζει έναν άντρα από ένα αγόρι (στην καλύτερη περίπτωση).
Ένας άντρας λοιπόν δεν μιλάει πολύ. Δεν τάζει. Δεν δημιουργεί εικόνες μέλλοντος σε ένα αβέβαιο παρόν. Ο άντρας ο σωστός ο κλασικός απλά βεβαιώνεται για τη γυναίκα που είναι δίπλα του και στα ξαφνικά της κάνει την πρόταση μέλλοντος που θα εξυπηρετήσει τα όνειρα που έκανε εκείνος για τους δυο τους.
Ο άντρας δεν προσβάλει. Αντίθετα σέβεται. Σέβεται τη γυναίκα που έχει δίπλα του. Δεν την προσβάλει, δεν την μειώνει και σίγουρα δεν της κάνει βελτιωτικές προτάσεις. Αντιθέτως χαίρεται για κείνη και καμαρώνει που είναι δίπλα του. Την θέλει όπως είναι. Όπως τη γνώρισε. Κι αν θεωρεί ότι εκείνη θα πρέπει να βελτιώσει κομμάτια της φροντίζει να της το πει με τρόπο που δεν θα την στενοχωρήσει.
Ένας άντρας έχει τη γυναίκα ψηλά. Γουστάρει που έχει ένα σταθερό πρόσωπο στη ζωή του. Γιατί ένας άντρας σιχαίνεται τα παιχνίδια. Ένας άντρας θέλει να έχει τη γυναίκα σημείο αναφοράς. Για κείνον η γυναίκα είναι το δεδομένο του. Γι αυτό φροντίζει να μην την χάσει. Γιατί το κλασικό αρσενικό ξέρει, ότι το δεδομένο μπορεί πολύ εύκολα να γίνει ζητούμενο.Το κλασικό αρσενικό δεν ξεσπάει στην γυναίκα που έχει δίπλα του. Την «χρησιμοποιεί» ως λύση στα προβλήματά του. Την έχει όαση και όχι μέρος του προβλήματος του. Το κλασικό αρσενικό ξεχνάει το προβληματικό μέρος όταν την παίρνει αγκαλιά. Όταν την έχει στην αγκαλιά του. Γιατί η αγκαλιά της είναι η απάντηση σε όλα. Η γυναίκα τον αποφορτίζει.
Ένας άντρας προστατεύει το θηλυκό. Το φροντίζει. Ένας άντρας είναι εκεί. Ξέρει πότε να στάθει και κυρίως πως να σταθεί δίπλα στην σύντροφό του. Δεν της χαρίζει ανασφάλεια. Γιατί εκείνη είναι η ελευθερία του. Το να είναι μαζί της συνεπάγεται ελευθερία και όχι κατοχή.
Ένα αυθεντικό αρσενικό εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να είναι μαζί με τη σύντροφό του. Όσο πνιγμένος κι αν είναι. Όσο στριμωγμένα κι αν είναι τα πράγματα. Το χει ανάγκη αυτό. Να βρεθεί με τον άνθρωπο που τον καταλαβαίνει και έχει τη δύναμη να τον αποφορτίσει.
Ένα αρσενικό στέλνει λουλούδια ή προσφέρει ένα λουλούδι οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας. Έτσι. Για να θυμίσει. Χωρίς να πει τίποτα. Απλά της το προσφέρει. Επειδή είναι απλά Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη... δεν έχει σημασία.
Ένας άντρας κυνηγάει αυτό για το οποίο είναι σίγουρος. Δεν μετανιώνει. Κι αν στην πορεία διαπιστώσει ότι έκανε λάθος το λύνει. Δεν εξαφανίζεται. Γιατί οφείλει να πει δυο λόγια. Γιατί ξέρει ότι το να φεύγει αφήνοντας την γυναίκα με ερωτηματικά είναι απάνθρωπο. Το λέει και εξακολουθεί να είναι κύριος.
Ένα αρσενικό δεν αφήνει ποτέ τη γυναίκα να πληρώνει. Ακόμα κι αν αυτή επιμένει. Ακόμα κι αν του κάνει σκηνή. Εκείνος απλά δεν την αφήνει. Γιατί έτσι είναι. Γιατί κάποια πράγματα ο άντρας ο σωστός τα διατηρεί.
Ένας άντρας φροντίζει να είναι διαρκώς δίπλα στη γυναίκα του. Γιατί έτσι την αποκαλεί. Χωρίς να της το λέει συχνά. Της το δείχνει. Δεν το φοβάται. Αντιθέτως το επιδιώκει. Την αγαπάει. Είναι εκεί για να την φροντίζει. Να της δίνει πράγματα. Ένας κλασικός άντρας έχει πάντα τον ρόλο του δασκάλου. Αρέσκεται στη σκέψη να βλέπει τη γυναίκα δίπλα του να προοδεύει. Να κάνει πράγματα μέσα από την ελευθερία που της παρέχει η σχέση μαζί του.
Αυτός είναι φίλη μου ο κλασικός άντρας. Ο άντρας που θέλει δίπλα του μια γυναίκα. Μια γυναίκα που να ξέρει να λέει αλήθεια. Να ξέρει να είναι δεδομένη για κείνον όπως και αυτός για αυτήν. Και αυτή είναι η συμπεριφορά που τον διαχωρίζει από το σωρό. Μπορεί να σου ακούγεται ουτοπία με αυτά που κυκλοφορούν εκεί έξω. Σου λέω όμως ότι δεν είναι. Ήμουν αφάνταστα τυχερή να με μεγαλώσουν δύο τέτοιοι άντρες. Και σε πείσμα όλων δεν θα πάψω να πιστεύω στην ύπαρξη τους. Όσον αφορά στους άλλους... τους ντεμέκ άντρες αυτούς που ξεχωρίζουν από τα γεννητικά τους όργανα... ε... ας βολευτούν με τις εκπτώσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου