Μην μπλέκεις με «Φευγάτους»!

Μην μπλέκεις με φευγάτους... είναι κακό. Είναι κακό για σένα. Είναι σφάλμα. Ιδίως όταν εσύ είσαι στρατευμένος. Γιατί να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Γιατί να υποβληθείς σε ένα διαρκές για σένα μυστήριο; Είσαι τόσο γειωτικός έως και γειωμένος τόσο προσκολημένος στην δική σου πραγματικότητα, που εμείς οι φευγάτοι όπως μειονεκτικά και περιπαικτικά μας αποκαλείς ερχόμαστε να ανατρέψουμε το ατομικό σου σύμπαν.
Μην μπλέκεις με μας. Ναι με μας. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα στην κατηγορία. Έχω σιχαθεί να ακούω ότι είμαι φευγάτη. Ότι είμαι κάτι παράξενο. Ξένο. Ότι ανήκω στην κατηγορία που για να την αντιμετωπίσεις, θα πρέπει να φωνάξεις από πνευματιστή μέχρι την Opus Dei -αν δεν ξέρεις τι είναι, μπορείς εύκολα να το... γκουγκλάρεις. Είναι η πρακτική σου άλλωστε.
Απευθύνομαι σε σένα φίλη/φίλε που αντιμετωπίζεις την δική μου κατηγορία σαν κάτι εξωπραγματικό. Σαν κάτι που θέλεις και που έχεις ανάγκη να ξορκίσεις. Να απεμπολίσεις. Να τερματίσεις. Γιατί εμάς μας φοβάσαι. Το ερώτημα όπως απευθύνεται σε σένα. Γιατί μπλέκεις με φευγάτους; Το αποψινό, λοιπόν, είναι για σένα. Για σένα που δεν μας θες αλλά δεν ξέρεις να μας ξεχωρίζεις. Ένα εγχειρίδιο χρήσης βρε παιδί μου για να μάθεις τι είμαστε και γιατί δεν πρέπει να μπλέκεις μαζί μας.
Οι φευγάτοι δινόμαστε. Πολύ. Έχουμε την ικανότητα να μπαίνουμε στις καταστάσεις. Έχουμε μια δυνατότητα να εισχωρούμε στη ζωή σας και να την αλλάζουμε. Σας δίνουμε προοπτικές. Σας ανοίγουμε δρόμους. Δρόμους που σας οδηγούν στην αλήθεια σας. Στο πεδίο από το οποίο πασχίζετε να βγείτε. Σας ωθούμε στη γυμνή σας οντότητα, και δεν εννοώ στην χωρίς ρούχα οντότητά σας. Είναι σαν να σας βλέπουμε και σας αποκαλύπτουμε αυτό που εμείς εισπράττουμε ως μαύρο. Αυτό που εμείς καλούμαστε να φωτίσουμε. Μην μπλέκεις λοιπόν με φευγάτους, αν δεν θέλεις να αποκαλυφθείς. Αν προτιμάς την πανοπλία της θωράκισης που τόσο έντεχνα έχεις δημιουργήσει. Μείνε σ' αυτό. Είσαι καλά εκεί. Έλα... είσαι ασφαλής.

Μην μπλέκεις με φευγάτους. Θα σε μπερδέψουν. Θα σου μιλήσουν για τα ωραιότερα ταξίδια που είναι εκείνα που δεν έχουν κάνει ποτέ, παραφράζοντας τον μέγα Χικμέτ -Ναζίμ το μικρό του στην περίπτωση που θελήσεις να γράψεις τσιτάτο του στο φατσοβιβλίο για εφέ. Θα σε κάνουν μόνιμο λειτουργό της Παναγιάς της Παντοχαράς της Σικίνου. Θα σου μιλούν για την αλληγορία της ύπαρξης. Μην μπλέκεις με φευγάτους λοιπόν. Θα σε πλανέψουν.
Ναι. Μην μπλέκεις με φευγάτους. Θα σε παρασύρουν. Θα σε οδηγήσουν μακριά από κάθε είδος μιζέριας. Θα σε ταξιδέψουν στην χώρα του Μαρ, στην χώρα του Ποτέ. Στην χώρα του άχρονου. Εκεί που υπάρχουν μόνο ιδέες. Ιδέες και αθωότητα. Θα σε κάνουν να εκτιμάς τα μικρά πράγματα. Θα σε κάνουν να χαμογελάς χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Θα σου θυμίσουν πως είναι να είσαι ευτυχισμένος και πλήρης με τα μικρά και τα ασήμαντα.
Μην μπλέκεις με φευγάτους. Δεν έχουν πισινές. Είναι σίφουνες. Είναι αμφίσημοι. Από τη μία είναι γεμάτοι σιγουριά και από την άλλη είναι παιδιά. Είναι αφόρητα βέβαιοι και ταυτόχρονα μπορεί να είναι εκνευριστικά στενοχωρημένοι για κάτι που εσύ θεωρείς παιδιάστικο. Βλέπεις είναι παιδιά οι φευγάτοι. Γεμίζουν, αδειάζουν και γιγαντώνονται με το οτιδήποτε. Με μία υπόσχεση, με μία ιδέα, με έναν στίχο, με μια ιστορία που θα ακούσουν.
Ναι. Μην μπλέκεις με φευγάτους. Είναι διχασμένοι. Ζουν στην απόλυτη πραγματικότητα αλλά ταυτόχρονα έχουν πάντοτε έναν κόσμο δικό τους. Με ισχυρό αξιακό κώδικα. Με ισχυρό διανοητικό θέμα. Εκεί υπάρχουν μόνο εκείνοι. Εκείνοι και ό,τι άλλο αυτοί επιλέγουν... Δραπετεύουν σ' αυτό που εσύ αποκαλείς ροζ συννεφάκι. Το μόνο που σου διαφεύγει είναι ότι το συννεφάκι αυτό είναι τόσο ευαίσθητο που εσύ αγαπητή/αγαπητέ μου φίλε δεν μπορείς να καταλάβεις το πόσο εύθραυστο είναι.
Μην μπλέκεις με φευγάτους. Αυτοί έχουν αλήθεια. Μπέσα. Είναι πάνω από τις δημόσιες σχέσεις. Είναι βλαμμένοι. Αγαπούν. Αισθάνονται. Πονούν και πληγώνονται. Μπαίνουν σε καταστάσεις γνωρίζοντας ότι είναι αδιέξοδες. Και μπαίνουν για να βοηθήσουν τον άλλον. Να του πάρουν την μοναξιά του. Να τον παρηγορήσουν. Να τον εμπνεύσουν με τη συνέχεια.
Μην μπλέκεις με φευγάτους. Είναι Δον Κιχώτες. Είναι κάτι ηλίθιοι ρομαντικοί που επιμένουν να κυνηγούν το αδύνατο. Επιμένουν να συνεχίζουν την μάχη ακόμα κι όταν αυτή έχει κριθεί. Επιμένουν να ζητούν την μαγεία ακόμα κι όταν ξέρουν ότι δεν μπορούν να τους την παράσχουν.
Μην μπλέκεις με φευγάτους. Είναι οντότητες που αρκούνται στα λίγα. Στα ψίχουλα. Δεν ζητούν. Δεν αξιώνουν. Δεν μετρούν. Κάνουν πίσω. Αντέχουν. Υπόκεινται για να σαι εσύ καλά. Και δεν τους φαίνεται. Αντίθετα φαίνονται κυριαρχικοί. Απόλυτοι. Φαίνεται να κινούνται στα όρια του κυνισμού.
Γι αυτό στα λέω. Για να σε προστατεύσω από μας. Μην μπλέκεις με φευγάτους. Και ξέρεις γιατί δεν πρέπει να μας συνανστρέφεσαι; Γιατί μπορεί να καταλήξεις να γκρεμίσεις την συμβατικότητα σου. Να καταργήσεις τα κουτάκια στα οποία έχεις τόσο τεχνιέντως εντέχνως εντάξει την ζωή σου. Θα σου χαλάσουν την τάση και τάξη. Άφησέ μας να κινούμαστε ελεύθερα στο άχρονο διηνεκές. Γιατί ο πραγματισμός σου θα καταρρεύσει σαν άλλος χάρτινος πύργος.
Αν πάλι θελήσεις να μπλέξεις με φευγάτους τότε γυάλισε την πανοπλία σου. Γυάλισέ την τόσο που να την κάνεις διάφανη. Γιατί σε περιμένουν ταξίδια... ταξίδια αναρίθμητα. Από κείνα που δεν έχουν αποσκευές. Από κείνα που διαρκούν μια ζωή... μη μου ζητήσεις να σου προσδιορίσω την διάρκεια... σου υπόσχομαι όμως ότι αν μπεις με ελεύθερη καρδιά και νου θα δεις ότι οι φευγάτοι είναι ό,τι ομορφότερο μπορεί να σου συμβεί... το ερώτημα ξεκινά και καταλήγει σε σένα... έχεις τα κότσια να μπλέξεις με έναν φευγάτο...;