Άσε με, άσε με, άσε με! Τύψεις, νεύρα... νεύρα, τύψεις... Δευτέρα σήμερα. Ναι οκ...Δευτέρα. Η πρώτη Δευτέρα του χρόνου. Όπερ σημαίνει ότι έχουν προηγηθεί οι Γιορτές... Έλα τώρα... Χριστούγεννα, Παραμονή και Ανήμερα Πρωτοχρονιάς.
Και φαντάζομαι δε θες να σου θυμίσω τι έκανες... ή μάλλον τι κάναμε... κι αν θες να ξεχάσεις δεν θα σε αφήσω εγώ! Τρώγαμε φίλη/φίλε... τρώγαμε... Και προφανώς δεν εννοώ σαλατούλες... οοοοοοοοχι... τρώγαμε ό,τι είχε φάει τη φυσική σαλατίτσα... γαλοπούλες, χοιρινό σε όλες τις εκδοχές, αρνί, και τα παρελκόμενα... πίτες και πιτάκια παντός είδους. Χμ... μήπως αρχίζεις να θυμάσαι...; Α βέβαια... ξέχασα! Τα... γλυκά... ποοοολλά γλυκά... η σοκολάτα έρεε άφθονη... όπως η σαμπάνια στον «Υπέροχο Γκάτσμπι» -με τον Ρέντφορντ και ουχί τον Ντι Κάπριο... είπαμε ρετρό... δε θέλω να ξεχνιέσαι...-. Μην το αρνηθείς... έφαγες.. πολύ... σοκολάτες, σοκολατάκια, μελομακάρονα, δίπλες, κουραμπιέδες, τούρτες, πάστες για να μην πω για την βασιλόπιτα με το γλάσο... Καλύτερα τώρα...; Ωραία...
Και αφού έχουν προηγηθεί ημέρες πραγματικής κτηνωδίας και αφού έχεις φορέσει τα μαύρα σου τα παντελόνια που έχουν περάσει σε φάση «κλαίει το ρούχο για κορμί και το κορμί για ρούχο» αποφασίζεις την Κυριακή τι άλλο να ξεκινήσεις δίαιτα από αύριο... Και έτσι καταλήγουμε στη Δευτέρα...
Οι τύψεις και τα νεύρα πως δικαιολογούνται; Δε... μαντεύεις...; Όντως?! Ντροπή σου... Φυσικά και ξέρεις. Και επειδή πολύ σου τη λέω απόψε θα σου πω γιατί έχω εγώ νεύρα και τύψεις...
Σήμερα η πρώτη μέρα στη δουλειά μετά από τις 24/12. Παρκάρω σε ωραιότατη θέση, κατεβαίνω κυρία με ύφος θριάμβου ακριβώς επειδή βρήκα και πάρκαρα και πάω να πάρω έναν καφέ... με ζαχαρίνη... προφανώς. Παίρνω και κάτι για τον κο Διευθυντή και κάτι για τα κορίτσια στη δουλειά έτσι μωρέ για να χουν γλυκό χρόνο... μέχρι που ρχεται η συνάδελφος με το γλυκάκι της που σε κοιτάει και λέει «εγώ το φτιαξα... Άννα δε θα πάρεις ένα κομμάτι» και τι να της πεις... «δεν βλέπεις μαντάμ πως έχω γίνει σα μποθρόνα» ε δεν το λες και παίρνεις. Και μετά τρως και μια κασερόπιτα. Κατάλαβες τώρα προς τι η σύγχυση...;
Και κάπως έτσι καταλήγεις βραδιάτικο να συχτιρίζεις την ώρα, τη στιγμή και τα γονίδια. Και τη λαιμαργία σου. Και το τρισκατάρατο «Παντοπωλείον Η Αφθονία» από το οποίο η Αλίκη παρήγγελνε από τον κυρ Στέφανο σαν να μην υπάρχει αύριο. Και αρχίζεις την κατάδυση στο συρτάρι με τις δίαιτες για να αποφασίσεις τι θα κάνεις... πως θα μαζευτείς...
1.Πρωτεϊνική: ή αλλιώς η διατροφή -να το πω εξευγενισμένα- του Χάνιμπαλ. Σ' αρέσει μάνα μου το κρέας; Τρώγε. Βασικά τι τρώγε... ξεκοιλιάσου. Όσο μπορείς. Ό,τι κρέας θες... ακόμα κι ανθρώπινο... ομορφαίνει δεν παχαίνει... το συνοδεύεις και με τζατζικάκι... και με κοκακολίτσα λάιτ... και έρχεται ο χασάπης και σου κάνει εικόνισμα... μη σου πω ότι σου ανάβει και κεριά.
2.Θερμιδικές: ή αλλιώς η διατροφή -είπαμε... εξευμενίζω- των θετικών επιστημών. Η χαρά της αυτιστικής διαταραχής. Εκατό γραμμάρια μοσχάρι, μια κούπα μακαρόνια, δέκα τα μύγδαλα του Βόγλη όσο η παλάμη ο σολωμός. Να ξέρεις ότι αυτή δεν ενδείκνυται για νευρικούς ανθρώπους... εκ πείρας σου ομιλώ και ουχί ως μελετητής...
3.Θερμιδομετρητής: ναι ναι καλά κατάλαβες... πρόκειται για το κόκκινο βιβλιαράκι της μαμάς ή της γιαγιάς. Δεν γίνεται να μην το χεις δει. Εκεί μέσα υπάρχουν οι θερμίδες ανά μερίδα φαγητού. Βεβαίως και εδώ μετράς. Μην τυχόν και φας έξτρα γραμμάριο... οοοοοοοοοοχι... τς τς τς δε θέλω να κλέβεις... ή τα γραμμάρια όπως αναγράφονται ή... γκιλοτίνα! Απλό δεν είναι?
4. Αδυνατιστικά βοηθήματα: εδώ τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Κρέμες, χάπια, οροί, σκευάσματα όλα για να γίνεις λυγερόκορμη/-ος. Αμέ. Τρίβεσαι με κρέμα το βράδυ... μέχρι που τα ποδαράκια σου γίνονται κατακόκκινα σα να σε έκαψε ο ήλιος. Και τρίβεσαι αφού έχεις ήδη πάρει 3-4 χάπια πριν από κάθε γεύμα... έστω κι αν το γεύμα είναι τοστ. Περιττό βεβαίως να αναφερθεί το γεγονός ότι μεταξύ δισκίων και κρέμας έχουν προηγηθεί άλλα...
5.Νερό: πάντα είχα απορία για το πως μια δισύλλαβη λέξη μπορεί να γεννήσει μίσος. Αν δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ, προφανώς δεν χρειάστηκε να κάνεις δίαιτα -ε δεν άντεξα- άρα δεν χρειάστηκε ΠΟΤΕ να πίνεις δύο λίτρα νερό ημερησίως. Το μόνο νερό που αντέχω είναι το θαλασσινό όταν κολυμπώ στους κόλπους του.
6. Ζαχαρίνη: τη μισώ αυτή τη λέξη. Σχεδόν όπως το νερό. Πόσο άθλια λέξη. Αυτή και οι φίλες της η ασπαρτάμη, η μελιτόλη, η στέβια και οι άλλες γλυκαντικές μανταμίτσες. Εμ είναι μέσα στο δήθεν -δήθεν τάχα γλυκαντικά- εμ σου προκαλούν και νεύρα γιατί σε απομακρύνουν από τη ζάχαρη. Ξέρω ότι τη ζαχαρίνη πολλοί εμίσησαν τη ζάχαρη ουδείς. Δε σου φταίει μάνα μου η ζάχαρη... αλλά ας μην αποδώσω ευθύνες μέρα και ώρα που είναι. Το θέμα είναι ότι είναι υποκατάστατο. Υποκατάστατο ενός πράγματος τόσο προσιτού... που μοιάζει αφάνταστα μακρινό όταν μπαίνεις στη διαδικασία...δίαιτας.
7. Άθληση: γυμναστήριο. Ιδρώτας. Φόρμα. Διάδρομος. Ποδήλατο. Κοιλιακοί. Πόνος. Χριστέ μου ψυχοπλακώθηκα. Αλήθεια. Γιατί ξέρω ότι θα τα επαναλάβω. Πρέπει. Και μη μου λες τώρα ότι δεν κάνει να λέμε πρέπει γιατί θα τ ακούσεις...
Όλα αυτά λοιπόν έπρεπε να ξεκινήσουν από σήμερα. Από Δευτέρα... Από την πρώτη Δευτέρα του χρόνου.. .αλλά βέβαια... όταν είσαι ξανθιά, γλυκούλα και με επιλεκτικό ουρανίσκο... οι αντιστάσεις μειώνονται... κι αφού η μέρα πήγε στράφι σκέφτομαι εγώ τώρα... σουβλάκι ή πίτσα; Όσο για τη Δίαιτα... θα πρωτοτυπήσω. Από Πέμπτη... ακολουθούν και τα Φώτα ;)
Και φαντάζομαι δε θες να σου θυμίσω τι έκανες... ή μάλλον τι κάναμε... κι αν θες να ξεχάσεις δεν θα σε αφήσω εγώ! Τρώγαμε φίλη/φίλε... τρώγαμε... Και προφανώς δεν εννοώ σαλατούλες... οοοοοοοοχι... τρώγαμε ό,τι είχε φάει τη φυσική σαλατίτσα... γαλοπούλες, χοιρινό σε όλες τις εκδοχές, αρνί, και τα παρελκόμενα... πίτες και πιτάκια παντός είδους. Χμ... μήπως αρχίζεις να θυμάσαι...; Α βέβαια... ξέχασα! Τα... γλυκά... ποοοολλά γλυκά... η σοκολάτα έρεε άφθονη... όπως η σαμπάνια στον «Υπέροχο Γκάτσμπι» -με τον Ρέντφορντ και ουχί τον Ντι Κάπριο... είπαμε ρετρό... δε θέλω να ξεχνιέσαι...-. Μην το αρνηθείς... έφαγες.. πολύ... σοκολάτες, σοκολατάκια, μελομακάρονα, δίπλες, κουραμπιέδες, τούρτες, πάστες για να μην πω για την βασιλόπιτα με το γλάσο... Καλύτερα τώρα...; Ωραία...
Και αφού έχουν προηγηθεί ημέρες πραγματικής κτηνωδίας και αφού έχεις φορέσει τα μαύρα σου τα παντελόνια που έχουν περάσει σε φάση «κλαίει το ρούχο για κορμί και το κορμί για ρούχο» αποφασίζεις την Κυριακή τι άλλο να ξεκινήσεις δίαιτα από αύριο... Και έτσι καταλήγουμε στη Δευτέρα...
Οι τύψεις και τα νεύρα πως δικαιολογούνται; Δε... μαντεύεις...; Όντως?! Ντροπή σου... Φυσικά και ξέρεις. Και επειδή πολύ σου τη λέω απόψε θα σου πω γιατί έχω εγώ νεύρα και τύψεις...
Σήμερα η πρώτη μέρα στη δουλειά μετά από τις 24/12. Παρκάρω σε ωραιότατη θέση, κατεβαίνω κυρία με ύφος θριάμβου ακριβώς επειδή βρήκα και πάρκαρα και πάω να πάρω έναν καφέ... με ζαχαρίνη... προφανώς. Παίρνω και κάτι για τον κο Διευθυντή και κάτι για τα κορίτσια στη δουλειά έτσι μωρέ για να χουν γλυκό χρόνο... μέχρι που ρχεται η συνάδελφος με το γλυκάκι της που σε κοιτάει και λέει «εγώ το φτιαξα... Άννα δε θα πάρεις ένα κομμάτι» και τι να της πεις... «δεν βλέπεις μαντάμ πως έχω γίνει σα μποθρόνα» ε δεν το λες και παίρνεις. Και μετά τρως και μια κασερόπιτα. Κατάλαβες τώρα προς τι η σύγχυση...;
Και κάπως έτσι καταλήγεις βραδιάτικο να συχτιρίζεις την ώρα, τη στιγμή και τα γονίδια. Και τη λαιμαργία σου. Και το τρισκατάρατο «Παντοπωλείον Η Αφθονία» από το οποίο η Αλίκη παρήγγελνε από τον κυρ Στέφανο σαν να μην υπάρχει αύριο. Και αρχίζεις την κατάδυση στο συρτάρι με τις δίαιτες για να αποφασίσεις τι θα κάνεις... πως θα μαζευτείς...
1.Πρωτεϊνική: ή αλλιώς η διατροφή -να το πω εξευγενισμένα- του Χάνιμπαλ. Σ' αρέσει μάνα μου το κρέας; Τρώγε. Βασικά τι τρώγε... ξεκοιλιάσου. Όσο μπορείς. Ό,τι κρέας θες... ακόμα κι ανθρώπινο... ομορφαίνει δεν παχαίνει... το συνοδεύεις και με τζατζικάκι... και με κοκακολίτσα λάιτ... και έρχεται ο χασάπης και σου κάνει εικόνισμα... μη σου πω ότι σου ανάβει και κεριά.2.Θερμιδικές: ή αλλιώς η διατροφή -είπαμε... εξευμενίζω- των θετικών επιστημών. Η χαρά της αυτιστικής διαταραχής. Εκατό γραμμάρια μοσχάρι, μια κούπα μακαρόνια, δέκα τα μύγδαλα του Βόγλη όσο η παλάμη ο σολωμός. Να ξέρεις ότι αυτή δεν ενδείκνυται για νευρικούς ανθρώπους... εκ πείρας σου ομιλώ και ουχί ως μελετητής...
3.Θερμιδομετρητής: ναι ναι καλά κατάλαβες... πρόκειται για το κόκκινο βιβλιαράκι της μαμάς ή της γιαγιάς. Δεν γίνεται να μην το χεις δει. Εκεί μέσα υπάρχουν οι θερμίδες ανά μερίδα φαγητού. Βεβαίως και εδώ μετράς. Μην τυχόν και φας έξτρα γραμμάριο... οοοοοοοοοοχι... τς τς τς δε θέλω να κλέβεις... ή τα γραμμάρια όπως αναγράφονται ή... γκιλοτίνα! Απλό δεν είναι?
4. Αδυνατιστικά βοηθήματα: εδώ τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Κρέμες, χάπια, οροί, σκευάσματα όλα για να γίνεις λυγερόκορμη/-ος. Αμέ. Τρίβεσαι με κρέμα το βράδυ... μέχρι που τα ποδαράκια σου γίνονται κατακόκκινα σα να σε έκαψε ο ήλιος. Και τρίβεσαι αφού έχεις ήδη πάρει 3-4 χάπια πριν από κάθε γεύμα... έστω κι αν το γεύμα είναι τοστ. Περιττό βεβαίως να αναφερθεί το γεγονός ότι μεταξύ δισκίων και κρέμας έχουν προηγηθεί άλλα...
5.Νερό: πάντα είχα απορία για το πως μια δισύλλαβη λέξη μπορεί να γεννήσει μίσος. Αν δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ, προφανώς δεν χρειάστηκε να κάνεις δίαιτα -ε δεν άντεξα- άρα δεν χρειάστηκε ΠΟΤΕ να πίνεις δύο λίτρα νερό ημερησίως. Το μόνο νερό που αντέχω είναι το θαλασσινό όταν κολυμπώ στους κόλπους του.
6. Ζαχαρίνη: τη μισώ αυτή τη λέξη. Σχεδόν όπως το νερό. Πόσο άθλια λέξη. Αυτή και οι φίλες της η ασπαρτάμη, η μελιτόλη, η στέβια και οι άλλες γλυκαντικές μανταμίτσες. Εμ είναι μέσα στο δήθεν -δήθεν τάχα γλυκαντικά- εμ σου προκαλούν και νεύρα γιατί σε απομακρύνουν από τη ζάχαρη. Ξέρω ότι τη ζαχαρίνη πολλοί εμίσησαν τη ζάχαρη ουδείς. Δε σου φταίει μάνα μου η ζάχαρη... αλλά ας μην αποδώσω ευθύνες μέρα και ώρα που είναι. Το θέμα είναι ότι είναι υποκατάστατο. Υποκατάστατο ενός πράγματος τόσο προσιτού... που μοιάζει αφάνταστα μακρινό όταν μπαίνεις στη διαδικασία...δίαιτας.
7. Άθληση: γυμναστήριο. Ιδρώτας. Φόρμα. Διάδρομος. Ποδήλατο. Κοιλιακοί. Πόνος. Χριστέ μου ψυχοπλακώθηκα. Αλήθεια. Γιατί ξέρω ότι θα τα επαναλάβω. Πρέπει. Και μη μου λες τώρα ότι δεν κάνει να λέμε πρέπει γιατί θα τ ακούσεις...
Όλα αυτά λοιπόν έπρεπε να ξεκινήσουν από σήμερα. Από Δευτέρα... Από την πρώτη Δευτέρα του χρόνου.. .αλλά βέβαια... όταν είσαι ξανθιά, γλυκούλα και με επιλεκτικό ουρανίσκο... οι αντιστάσεις μειώνονται... κι αφού η μέρα πήγε στράφι σκέφτομαι εγώ τώρα... σουβλάκι ή πίτσα; Όσο για τη Δίαιτα... θα πρωτοτυπήσω. Από Πέμπτη... ακολουθούν και τα Φώτα ;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου